Gebruikte lege blikjes zijn voor Henk metaforen voor het ouder worden. We starten als babies en de vroege jeugd wordt gezien als prachtig; we trachten dat zo lang mogelijk vast te houden naarmate we ouder worden. Maar het ouder worden kan leiden tot prachtige of interessante individuele karakters. We hebben geen gecompliceerde cosmetische operaties nodig om er als een filmster uit te zien, in plaats daarvan kunnen we het ouder worden zien als een proces dat ervaring en karakter oplevert.

De blikjes in de aquarellen zijn individuen geworden, die veel hebben meegemaakt en die met elkaar communiceren. De schenkopeningen zie ik daarbij vaak als mondjes waarmee de blikjes met elkaar praten.